२ कार्तिक २०८० ०९:३३
२ कार्तिक २०८० ०९:३३
* महेशराज खरेल म जन्मिएको धरतीको शिरमा एउटा श्वेत हिमाल बिहान सूर्यको किरण सीतै स्वर्ण रङ्गमा रङ्गिएर टल्किरहेको हुन्थ्यो शरीरभरि जीवन सञ्जीवनी बोकेर उसले प्राणी वनस्पतिको जीवन जोगाइरहेको हुन्थ्यो हिमालको काखमा बसेर पहाड नाचेको हुन्थ्यो त्यही पहाडको छातीमा असख्याै हरिया बोट बिरुवा हाँसिरहेका हुन्थे तिनै वनस्पतिका बिचबिचमा धेरै वनजन्तु र पशुपन्छी बाँचिरहेका हुन्थे डाँफे मुनाल र मयुरले भाका मिलाएर नाचिरहेका हुन्थे हरिण, बाघ र सिंह आ आफ्ना आँगनमा आ आफ्नो जीवन सजाइरहेका हुन्थे यो मेरो प्रकृतिको सुन्दर बगैँचामा कस्का आँखा लागेर हो वा कुनै अनिष्ठ जागेर हो आजकल मेरो हिमालमा हिउँ फुलेका बिरुवा छैनन् उस्का काखका पहाड फेरिएछन्,…